آیا در آینده دستگاه های خود پرداز به سیستم های شناسایی مشتری بیومتریک مجهز خواهند شد؟

مسئله دستگاه های کارتخوان، یکی از مخاطرات اصلی بانک ها و موسسات مالی محسوب می شود. انتظار می رفت عرضه کارت های هوشمند با تراشه های تعبیه شده در آن ها، روشی ایمن تر برای حفاظت از اطلاعات باشد؛ اما از آن جا که در بسیاری از موارد کارت ها دارای خطوط مغناطیسی هستند؛ در مکان هایی که نیاز به تراشه های هوشمند نیست امکان سرقت اطلاعات توسط باندهای خلافکار از طریق همین خطوط مغناطیسی وجود دارد. نیازی که در این میان احساس می شود تجهیز دستگاه های خود پرداز به سیستم های شناسایی مشتری بیومتریک است. اینکه آیا در آینده استفاده از این سیستم ها با اقبال رو به رو می شود یا خیر موضوع مورد بررسی در این مقاله است.

 سیستم های شناسایی مشتری بیومتریک

راهکار سیستم های شناسایی مشتری بیومتریک سطح امنیتی دیگری در اختیار ما قرار می دهد که کپی کردن و سرقت اطلاعات از آن ممکن نیست و از خطری که بانک ها به صورت بالقوه با آن روبه رو هستند می کاهد. سامانه های شناسایی مشتری بیومتریک تا کنون در کارت های شناسایی در عبور از مرز ها و در زمینه مدیریت نیرو کار (مثلا در کنترل دسترسی و زمان حضور کارکنان) به کار گرفته شده، اما تنها این اواخر به عنوان راه حلی موثر در مورد دستگاه های خود پرداز مطرح گردیده است.

محمد مراد، معاونت فروش جهانی و توسعه تجارت جهانی شرکت آیریس آی.دی می گیود: ” شناسایی از طریق چشم، به سبب سرعت و دقت آن همواره روشی مناسب برای تعیین هویت بوده است. با این حال، همیشه مسائل اقتصادی، اندازه تجهیزات و هزینه ها مواردی بوده اند که از بکارگیری آن در دستگاه های خود پرداز جلوگیری کرده است. اما در سال های اخیر مشکلات مربوط به ساخت دستگاه از نظر تکنولوژیکی و اقتصادی حل شده است. ما نمونه های آزمایشی خود را در کره، خاورمیانه و جاهای دیگر به کار گرفته ایم و تا کنون پیشرفت مناسبی داشته ایم.

مراد توضیح می دهد که دستگاه های شناسایی چشمی (از طریق عنبیه) به جهت فضای کمی که اشغال می کند به خوبی قابل تعبیه در خودپرداز ها بوده و به این ترتیب، زمان تراکنش های مربوط به دستیابی به پایگاه داده و تایید هویت بسیار سریع خواهد بود. به علاوه این شناسایی به صورت گمنام خواهد بود. تصویر عنبیه به صورت یک رشته صفر و یک، ترجمه شده و با الگوهای مشابه ذخیره شده در پایگاه داده مقایسه می شود. تا آن جا که به ساختار مربوط است، شناسایی هویت از طریق چشم را می توان به چندین شیوه انجام داد؛ برای اینکار می توان از یک پایگاه داده مرکزی یا از گواهینامه های ذخیره شده بر روی تلفن یا کارت هوشمند افراد استفاده کرد (به کمک سیستم ان.اف.سی گوشی ها)

سیستم های شناسایی مشتری بیومتریک احتمالا به حذف استفاده از کارت ها منجر نخواهد شد. استاندارد سازی استفاده از روش های بیومتریک در بانک ها بسیار پیچیده و زمان بر خواهد بود و به نظر می رسد که افراد در بانک خودشان از روش های بیومتریک استفاده کنند اما احتمالا برای دسترسی به خود پرداز های خارج از شبکه بانکی خود همچنان از پین کد و کارت استفاده خواهند کرد.

هنوز راه زیادی تا کاربرد وسیع روش های بیومتریک در خود پردازها باقی مانده است، اما نمونه های آزمایشی شرکت ها به تدریج این مسئله به واقعیت تبدیل خواهند کرد.

به گفته آقای مراد موسسات مالی بسیار محافظه کار هستند و تغییر تکنولوژیکی در آن ها سهل و ساده نیست. در نتیجه پیشرفت کار کند است اما نشانه های مثبتی دیده می شود. در ابتدای کار بیشتر موسسات مالی از شناسه گر بیومتریک همراه با کارت های خود پرداز شماره رمز برای دسترسی به تراکنش های مالی استفاده خواهند کرد. اما با گذشت زمان، روش های بیومتریک، مانند روش مبتنی بر شناسایی عنبیه چشم، احتمالا نیاز به رمز را از بین خواهد برد.

چشم انداز

کارت های بانکی برای امنیت بیشتر از خطوط مغناطیسی به تراشه ها متوسل شدند و احتمالا در مرحله بعد به سمت شناسایی از طریق عنبیه چشم یا اثر انگشت افراد خواهند رفت. استفاده از روش های شناسایی بیومتریک در خود پرداز ها، دورنمایی جالب برای غلبه بر مشکلاتی مثل کلاه برداری و خوانش کارت ها توسط دیگران است. روش های بیومتریک می توانند امکان شناسایی چند عاملی را فراهم کرده، سطح امنیتی را بالا برده و خطر سرقت هویت را به میزان زیادی کاهش دهند. اما این تنها یک قدم در رقابت همیشگی میان بانک ها و تبهکاران است و تبهکاران بدون شک تلاش می کنند راهی برای غلبه بر این مشکل پیدا کنند. مشاهد و بررسی راه حل هایی که صنعت بانکداری در آینده اتخاذ خواهد کرد قطعا جالب خواهد بود.

منبع: مجله سیباشهر