فارسی
سیستم های کنترل دسترسی بیومتریک : مزایا و معایب
به صورت روز افزون به محبوبیت سیستم های تشخیص هویت بیومتریک اضافه می شود. بر اساس تحقیقات بازاری که MarketsandMarkets انجام داده، سایز بازارهای بیومتریک از 10.74 میلیارد دلار در سال 2015 به 32.73 میلیارد دلار در سال 2022 خواهد رسید (یعنی در حدود 16.79 درصد رشد در بین سال های 2015 تا 2022). چنین رشدی در این بخش با در نظر گرفتن تاثیر این تکنولوژی اجتناب ناپذیر است. اما آپشن های متنوعی در سیستم های بیومتریک موجود است که در بیشتر مواقع کاربران را به هنگام انتخاب سیستم بیومتریک مورد نظر خود دچار سردرگمی می کند، هم چنین آن ها در مورد مزایا و معایب این سیستم ها اطمینان و آگاهی چندانی ندارند.
تشخیص هویت بیومتریک یکی از انواع سیستم های کنترل تردد بر پایه کیفیت های بیولوژیکی کاربر است. سیستم های بیومتریک روش های متفاوتی برای شناسایی دارند: اثر انگشت، چهره، چشم، رگ های خونی. در میان روش های مختلف سیستم های اثر انگشت از سال 1883 بیشتر از تمامی موارد مورد استفاده قرار گرفته و به طرز قابل توجهی نسبت به بقیه سیستم ها قابل اعتماد تر، کاراتر و مقرون به صرفه تر است.
مزایای تکنولوژی بیومتریک
مزیت اصلی که استفاده از سیستم های بیومتریک ایجاد می کند؛ امنیت بیشتر است. زیرا اثر انگشت افراد، یکتا و غیر قابل تکرار برای هر شخص و هم چنین سطح امنیتی آن در بیشترین حد ممکن است.
هم چنین نیازی به اضافه کردن دستگاه ها در هنگام ورود نیست. با سیستم کنترل تردد اثر انگشت دیگر احتیاجی به کلید های سنتی قبلی، سوئیچ ها و تعویض دستگاه ها نیست.
معایب تکنولوژی بیومتریک
در مقابل مزایای آن ها، تعدادی نکته منفی در مورد آن ها وجود دارد. به طور مثال، سیستم های اثر انگشت به هنگام ازدیاد تغییرات در تعداد کاربران ضعیف عمل می کند مثلا در دفاتر مرکزی کسب و کار ها به هنگامی که نیرو های کار جدید به طور مکرر اضافه می شوند.
اگر چه نگهداری این سیستم ها دارای هزینه بسیار پایین است اما در مقابل آن هزینه نصب آن ها در مقایسه با سایر سیستم های کنترل تردد بالاست. در نهایت، در بعضی از موارد سیستم های بیومتریک نمی توانند به طور دقیق افراد را شناسایی کنند؛ یک درصد از افراد از طریق اثر انگشت قابل شناسایی است.